نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص میشود.
علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز میکند و علّت اصلی آن هنوز ناشناخته است.
این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تأثیر میگذارد.
کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیتهای مربوط به بازی، مشکل دارند
در سال های 1960 باور بر این بود که کودکان در اثر تربیت سرد و نامهربانانه والدین ( والدین یخچالی ) دچار اختلال اوتیسم می شوند.
مطالعات بعدی این نگرش را نفی کرد و مشخص شد که تربیت والدین نمی تواند دلیل اختلال اوتیسم کودکان باشد .
در حال حاضر علت اوتیسم شدن کودکان هنوز مشخص نیست . البته بعضی از شواهد به تاثیر گذار بودن ژنتیک معتقد هستند و عوامل محیطی نیز مانند خطرات دوران جنینی ( مثل بیماری های عفونی در مادر حامله) بی تاثیر نمی باشند. به هر صورت در حال حاضر تحقیقات بیشترین دلیل اوتیسم شدن را عوامل ژنتیکی به همراه عوامل محیطی می دانند.